ماکائو و سنگاپور دو مثال برجسته از مناطقی هستند که صنعت کازینو در آنها رشد کرده است. این دو شهر با وجود موفقیت اقتصادی کازینو، تجربیات متفاوتی از آن دارند:
ماکائو: کازینو در ماکائو امری اساسی برای اقتصاد محلی است. آن به اشتغال نیروی کار زیاد، منبع درآمد مالیاتی و حمایت از صنایع گردشگری کمک می کند. این منجر به وابستگی شدید به کازینو شده است. علاوه بر این، نبود تنظیم کافی مشکلاتی مانند معتادین به کازینو و بدهی را تشدید کرده است.
سنگاپور: کازینو در سنگاپور یک بخش مهم از صنعت گردشگری است اما اقتصاد محلی به شدت وابسته به آن نیست. دولت سیاست های محدود کننده ای را برای کنترل رشد کازینو و مدیریت مخاطرات اجتماعی اعمال کرده است. این شامل محدود کردن تعداد کازینوها، ساعات کار و درآمد می شود. نتیجتا، صنعت کازینو منافع اقتصادی را بدون ایجاد مشکلات اجتماعی به جامعه سنگاپوری منتقل می کند.
این دو تجربه نشان می دهد که صنعت کازینو می تواند به طور مثبت به مناطق تأثیر بگذارد، اما تنظیم و مدیریت مؤثر آن برای حداکثرسازی منافع و حداقل کردن مضرات ضروری است. ماکائو و سنگاپور درس های مهمی برای سایر مناطق که می خواهند وارد صنعت کازینو شوند ارائه می کنند. یک تعادل منطقی میان منافع اقتصادی و مدیریت ریسک های اجتماعی برای موفقیت در طول زمان ضروری است.
Ngan, Edmund Loi Hoi. "A tale of two casino cities: Macau and Singapore." In Macau 20 Years after the Handover, pp. 11-19. Routledge, 2020.
