در این مقاله ادعا می شود که رمزارزها می توانند به عنوان قراردادهای هوشمند تلقی شوند. قراردادهای هوشمند به قراردادهایی اشاره دارند که شرایط آنها به طور خودکار تعدیل می شود بر اساس شرایط خارجی مشخص. رمزارزها به این توانایی مشهورند که برای اجرای شرایط خودکار بر اساس پیشرفت فناوری یا شرایط بازار اصلاح می شوند.
رمزارزها از زبان برنامه نویسی و بلاک چین استفاده می کنند که می تواند برای تعریف شرایط و سیاست های پیچیده قراردادی استفاده شود. به عنوان مثال، یک رمزارز می تواند شرایطی را تعریف کند که بر اساس آن ، پرداخت ها به صورت خودکار انجام می شود ، حقوق کاربر تعدیل می شود یا دارایی ها به طور خودکار منتقل می شوند.
برخی از مزایای استفاده از رمزارزها به عنوان قراردادهای هوشمند شامل کاهش هزینه های مبادله ، افزایش شفافیت و پاسخگویی ، کاهش اختلافات قراردادی و اجرای دقیق و خودکار شرایط قرارداد می باشد. از طرف دیگر ، استفاده از رمزارز به عنوان قرارداد هوشمند ممکن است مسائل امنیتی و قانونی را به وجود آورد.
مجموعه ای از مزایا و چالش های مرتبط با استفاده از رمزارزها به عنوان قراردادهای هوشمند مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه این فناوری قابلیتهای خودکارسازی و شرایط اجرای پیچیده را ارائه می دهد ، اما ممکن است منجر به مسائل امنیتی و قانونی شود. مطالعه بیشتر مزایا و محدودیت ها ، نظارت و استانداردهای مورد نیاز ضروری است تا از پتانسیل رمزارزها به عنوان قراردادهای هوشمند به طور کامل استفاده شود.
Geiregat, Simon. "Cryptocurrencies are (smart) contracts." Computer law & security review 34, no. 5 (2018): 1144-1149.