عوامل خطر مهم مرتبط با قمار پاتولوژیک عبارتند از:
• مرد بودن: مردان بیشتر از زنان به قمار پاتولوژیک مبتلا می شوند. هورمون های آندروژنی ممکن است نقشی در این مسئله ایفا کنند.
• سن: سن بالاتر با خطر بالاتر قمار پاتولوژیک همراه است. عوامل عصبی و شناختی مرتبط با سن ممکن است دخیل باشند.
• تاریخچه قمار: سابقه شرط بندی منظم یا اعتیاد به قمار خطر ابتلا به اختلال اعتیاد به قمار را افزایش می دهد.
• معلولیت و بیماری روانی: افسردگی ، اضطراب ، اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانی با افزایش خطر همراه است. تلاش برای بهبود خلق ، فرار از مشکلات و غیره می تواند دخیل باشند.
• وضعیت اقتصادی - اجتماعی پایین: فقر ، بیکاری ، جدایی و سایر مشکلات می توانند خطر ابتلا به اختلال اعتیاد به قمار را افزایش دهند.
• تبلیغات و دسترسی آسان: دسترسی آسان به فعالیت های قمار معتبر و تبلیغات وسیع می تواند خطر را افزایش دهد به ویژه در گروه های آسیب پذیر.
• ژنتیک: برخی شواهد حاکی از آن است که اعتیاد به قمار می تواند به طور جزئی وارثی باشد. برخی ژن های مرتبط با دستگاه پاداش مغزی و قشر پیش پیشانی ممکن است دخیل باشند اما اطلاعات هنوز محدود است.
یک رویکرد متوازن نسبت به خطر اجتماعی و مزایای ممکن قمار ضروری است. سیاست های پیشگیری و محدود کننده همراه با مداخلات مستقیم برای گروه های آسیب پذیر ضروری است تا از بروز مشکلات جلوگیری شود و ادامه کیفیت زندگی افراد تضمین شود. مطالعات بیشتر در مورد علل اساسی و مکانیسم های آسیب شناسی اعتیاد به قمار نیاز است تا درمان و پیشگیری مؤثرتر طراحی شود.
Welte, John W., Grace M. Barnes, William F. Wieczorek, Marie-Cecile O. Tidwell, and John C. Parker. "Risk factors for pathological gambling." Addictive behaviors 29, no. 2 (2004): 323-335.
